16. Lionel Messi

[Evelyn jest przyrodnią siostrą Pique. Właśnie wróciła do Barcelony po pobycie w Anglii]

- Zaraz do Was wpadam.- Zadzwoniłam szybko do mojego ‘braciszka’.

- Jesteś w Barcelonie? – usłyszałam jego zdziwiony głos.

- Przecież tydzień temu mówiłam, że wracam. – zaśmiałam się – Sprzątaj chatę zaraz jestem.

- Jak dobrze Cię widzieć siostrzyczko. – otworzył mi Gerard z Milanem na rękach.

- Też się cieszę. Ale daj mi już mojego bratanka. – zaśmiałam się.

Geri podał mi Milana. Udałam się od razu do salonu.

- Hej Shaki. – przywitałam się z blondynką. – Nie wiedziałam, że macie gościa. – powiedziałam kiedy zobaczyłam Messiego.

- Ja też nie wiedziałem, że wróciłaś. – wstał i przywitał się ze mną.

- Ciekawe kogo to sprawka? – spojrzeliśmy na wchodzącego do salonu Pique.

- No co? O co wam znowu chodzi? Ja nic nie zrobiłem.

- Ale to ty po mnie zadzwoniłeś. – powiedział Leo.

- Ale to było zanim Evelyn do mnie zadzwoniła. A niekulturalnie jest tak kogoś zapraszać i po chwili dzwonić, że nie może przyjechać.

- Dobra, już się tak nie tłumacz i tak Ci nie wierzą. – powiedziała Shakira. – Opowiadaj jak było w Anglii.

-Zimno. – Zaśmiałam się. – Nie no świetnie. Bardzo mi się tam podobało.

- Tylko Londyn Ci się tak podobał, czy ktoś w tym Londynie? – pytała dalej blondynka.

- Oj tam. To mało ważne. – spuściłam wzrok.

- Opowiadaj. Wszyscy chcemy wiedzieć.  – nie spodziewałam się, że Leo to powie.

- Nie męczcie tak mojej siostry. Jak nie chce to niech nie mówi. – no Geri, po tobie też nie. Najbardziej ciekawski człowiek na świecie nie chce wiedzieć, czy z kimś się spotykałam.

Siedzieliśmy tak we czwórkę, dopóki najpierw Shaki się nie zmyła, mówiąc, że musi położyć Milana spać. Chwilę później byłam\ już sama z Messim, bo Gerardowi nagle się coś przypomniało.

- To się musiało w końcu tak skończyć, że zostawią nas samych. – powiedziałam po chwili ciszy.

- Naprawdę kogoś miałaś w Londynie? – spytał niepewnie.

- No może były trzy  osoby, z którymi się spotykałam. Ale nie trwało to długo.

- Dlaczego? – Leo musisz być taki ciekawski…

Zanim zdążyłam odpowiedzieć zadzwonił mój telefon. To była Jasmine. Pytała kiedy wracam, bo Zuri robi się trochę marudna.

- To powiesz mi dlaczego? – spytał, gdy skończyłam rozmowę.

- Powiedzmy, że coś ich odstraszało. – no to teraz już chyba jest ten czas – Wpadniesz do mnie? Ktoś chciałby Cię poznać.

- Jeśli chcesz.

- Dobrze, tylko powiem Gerardowi i Shaki, że wychodzimy.

Udałam się na pierwsze piętro, gdzie pewnie byli.

- Coś się stało? – spytał Gerard, gdy mnie zobaczył.

- Jedziemy do mojego domu. Już czas, żeby się dowiedział.

- Jesteś pewna? – Shaki.

- Przecież kiedyś i tak się dowie.

- To kto taki chce mnie poznać?

- Pamiętasz co się stało 4 lata temu miesiąc zanim wyjechałam.  – powiedziałam otwierając drzwi do domu.

- Chodzi Ci o tą noc?

- Tak.

- Wtedy jeszcze nie wiedziałem, że wyjeżdżasz na ten staż. I miałem nadzieję, że coś więcej.

- Tylko, że nie byłam na żadnym stażu. – powiedziałam zanim weszliśmy do salonu.

W pomieszczeniu bawiła się mała Zuri z moimi przyjaciółkami Jamine i Grace.

- Ja zaszłam w ciąże. I nie wiedziałam jak mam Ci to powiedzieć. Z dnia na dzień powiedziałam Gerardowi, że wyjeżdżam do Anglii jakby ktoś pytał to jadę tam na staż.

- Mama! – powiedziała mała wychylając się z za Grace. – Mamo o kto to?

Leo podszedł bliżej dziewczynki.

- Cześć mała. Ja jestem twoim tatą. – uśmiechnął się dotykając jej małej rączki.

- Naprawdę?

- Tak. – przytulił do siebie Zuri.

- Nie masz pojęcia jak się cieszymy, że w końcu się odważyłaś. – powiedziała Grace podchodząc do mnie razem z Jasmine.

- To jest najlepsza decyzja jaką mogłaś podjąć. – poparła ją Jasmine.

- Wiem. – odpowiedziałam i poszłam w kierunku Leo i Zuri. 

__________________________________________________

Imagin dla Natka Szulc - mam nadzieję, że się podoba :D